Je kunt mij zien, zoals met mij zo velen (misschien ook jij die dit nu leest), als een reiziger op weg en ontdekkend naar wie hij nou werkelijk in essentie is. Iemand die de moeite neemt om in de diepten van de menselijke geest, alle lagen af te tasten die er zijn.
Enorm geboeid ben ik door de wijsheid, methoden en rituelen van andere culturen. Enorm geboeid ben ik in het trainersvak, coachingsvak en het therapeutschap.
Mijn scholing heb ik gehaald uit vele bronnen zowel in Nederland als daarbuiten. Vele prachtige leraren hebben bijgedragen aan mijn professionele ontwikkeling.
Dankbaar ben ik voor alle mensen die ik tot nu toe in mijn leven heb ontmoet, gecounterd heb, heb liefgehad en heb gehaat. Allemaal zijn het in essentie ware meesters voor me of voor me geweest en vertegenwoordigen ze facetten van mijzelf waar ik wel of niet mee in het reine ben. Dankbaar ben ik voor alles wat ik tot nu toe meegemaakt en geleerd heb.
Ik schrijf een paar bijzondere ervaringen op waar voor mij veel wijsheid, inzicht en verandering is ontstaan, van waaruit ik nu de wereld in kijk, inspiratie haal en kracht put.
Na een aantal jaren aan mezelf gewerkt te hebben door middel van onder andere emotioneel lichaamswerk, voice dialogue en rebirthing, ben ik naar India gegaan waar ik in een authentieke Ashram in Noord India in een heilig stadje “Rishikesh” de Gayatri reciteerde. Een eeuwenoude mantra, die daar al eeuwen lang beoefend wordt, een gebed voor verlichting van elk levend wezen op aarde. Prachtig en zeer krachtig!
Ik zit daar op mijn meditatie kussentje, met spierpijn in mijn benen en rug en een kritische stem in mijn hoofd. Ik snap de tekst niet en vind het ingewikkeld. Ik blijf zingen en gaandeweg kan ik ineens goed meezingen en verdwijnt de weerstand. En plotseling gebeurt er iets heel bijzonders….
Alsof een oude zak met cement ineens van de zolder valt en veel stof doet opwaaien; ineens is het kristal helder voor mijn ogen en is alles duidelijk voor me. Ik voel een enorme rilling langs mijn ruggengraat, ineens is alle spierpijn weg, voel ik me als een stevig blok op het kussen zitten en ik kom volledig in een andere dimensie terecht. Ik zie ineens alles vanuit wel een heel ander en bijzonder perspectief. De intense, complete ervaring van het “hier en nu” (nirvana). Het lijkt zo gewoon, maar zo gewoon is het helaas niet voor ons mensen.
Er is geen pijn meer, er zijn geen kritische stemmen meer, alleen maar een enorme ervaring van vrijheid, intense blijheid en ik besef dat er werkelijk geen scheiding is. Er is in essentie niet zoiets als een ik en een ander…. Ik beleef mezelf totaal verbonden met alles om mij heen. Ik besef me dat alle beelden en ideeën die we over onszelf en elkaar hebben, zoals over geloof, religie, carrière, vak of rol, een groot spel en een grote illusie is. Hier is tevens niks mis mee, maar we creëren hiermee wel een denkbeeldige afscheiding die we meestal ervaren als de realiteit.
Alles om mij heen dat ben ik ook…..de mensen, dieren, bomen, planten
Alles om mij heen is precies ook zoals het is, perfect oke……
En op dat moment besef ik dat deze ervaring in ieder van ons aanwezig is. En ik voel me met alles intens verbonden. Wauw, dus dit bedoelen ze met ontwaken of verlichting!
Dit heeft mij een diep weten en een compassie gebracht voor alles wat er is in deze ook zo schijnbaar rare, chaotische, harde wereld. Deze ervaring doet mij een spiritueel leraar als Eckart Tolle of een wetenschapper als Jill Taylor volledig begrijpen.
Tevens ben ik me ervan bewust dat hoe mooi dit ook klinkt woorden hierin te kort schieten. Ik weet nu ook dat deze ervaring en dit inzicht mogelijk is voor iedereen. We kunnen dit gaan ervaren als we de moed hebben om werkelijk eerlijk te zijn naar onszelf, onze gevoelswereld precies zoals die is waarnemen en van daaruit te vertrouwen. Het werkelijke ervaren is cruciaal. Dat ik hier geen controle of invloed over heb is evenzo waar, hoe graag ik ook iedereen hier naartoe zou willen brengen.
Hoe wonderbaarlijk is het leven!
Een paar jaar later kom ik weer in Rishikesh en zing samen met een vriend van mij in de tuin van onze guru (spiritueel leraar, guru: gu=donker ru=licht, diegene die je ondersteunt om van je donkerte naar je licht te komen, of dat in jou wat jou daar naartoe begeleid). Achter elkaar zingen we in een zeer snel tempo de medicijn mantra, de gayatri en nog een aantal mantra’s. Plotseling wordt in ene alles licht, alle schillen die normaal voor mijn ogen liggen vallen weg. Ik zie dat alles wat leeft doordrongen is van licht en spirit, de bomen, de rivier de Ganges, een vriend naast me en ik. Overal zit een prachtig aura veld omheen. En werkelijk alles is doordrongen van god, jij, ik, de bomen, dat vliegje, die koe….alles wordt stil in mij….
Mijn verlangen is dat we dat allemaal gaan zien en ervaren. Hoe? Geen idee. In elk geval heb ik een groot respect voor al die spirituele leraren die hier mee bezig zijn. Dit was een moment van bliss, mind blowing en wederom besefte ik toen dat voor iedereen dit een mogelijke ervaring is. Ik voelde me intens blij en diep, diep, diep onder de indruk. Alles is doordrongen van god en werkelijk: paradijs is hier en nu! Alleen zien of beleven we het niet of begrijpen we dit niet. En woorden kunnen hier eigenlijk alleen maar naar verwijzen.
Ons ego of mind gaat hier waarschijnlijk mee aan de haal, ook nu je dit leest, dat is oke, dat is wat die mind nou eenmaal doet. Toch is dit bij mij nu een weten geworden, ook al beleef ik hier in Nederland meer de schillen en brillen waardoor ik de wereld in kijk.
Toch als ik kijk door ogen van waardering en alles aanschouw met verwondering, dan komt er weer zo’n besef en zien. En het ligt dus aan mij welke keuze ik maak (in mijn denken, in mijn zien de wereld in en welke verantwoordelijkheid ik neem…..dit begin ik langzaam te zien, godzijdank!) We zijn werkelijk zowel de creator als het gecreëerde vanalles wat er nu is op aarde, de keuze is aan ons allemaal! Creëren we mee met onze hoogste natuur wie we werkelijk zijn in essentie of ertegenin? De natuur en moeder aarde is een prachtige spiegel, wij zijn die aarde! Wij zijn die zon!
Als we met de bril van waardering kijken naar ook de moeilijkste kwesties in ons leven, komt er bij mij in elk geval compassie, wauw! De ware sjamaan kijkt zo naar alles om hem/haar heen, en het is een zeer diepe lauterende niet hechtende manier van in de wereld kijken. Dit wordt mijn beoefening.
Harte groet, dankjewel voor het lezen.
Wie ben ik?
Geen idee.
